تقدیم به دوست عزیزم در شهر یاران...(تبریز)
صدا فریــــــــاد می زد از سر درد
به هم کی ریزد این خـــــــــــواب طلایی
من اینجا تشنه ی یک جرعه ی مهر
تو آنجا خفــــــته بر تخـــــت خــــــــدایی
ولی اینجا به ســـــوی آسمان هاست
هنــــــــوز ایــــــن دیـــــده ی امیـــــــدوارم
خـــدایا این صـــدا را می شنـــاسی
مــــن او را دوســــــــت دارم دوســـــت دارم
و برای .....تو که غریبه ای اما آشنا
دلم براي كسي تنــگ است
كه آفتاب صداقت رابه ميهماني گلهاي باغ مي آورد
و گيسوان بلندش را به بادها مي داد و دستهاي سپيدش را به آب مي بخشيد
دلم براي كسي تنـــگ است
كه چشمهاي قشنگش رابه عمق آبي درياي واژگون مي دوخت
وشعرهاي خوشي چون پرنده ها مي خواند
دلم براي كسي تنـــگ است
كه همچو كودك معصومي دلش براي دلم مي سوخت
و مهرباني را نثار من مي كرد دلم براي كسي تنگ است
كه تا شمال ترين شمال و در جنوب ترين جنوب هميشه در همه جا.....
آه با كه بتوان گفت كه بود با من و پیوسته نيز بي من بود
و كار من ز فراقش فغان و شيون بود
كسي كه بي من ماند كسي كه با من نيست كسي .... دگــــر كافي ست....