انتظار فلسفه ی " تسلـیم " نیست .فلسفه ی " اعتــراض" است .

هر " منتــظری " یک " معتـرض"  است .

مومنینی که به بهانه آن که آقا خودش باید بیاید و کاراها را درست کند ،

هر گامی و تعهد و مسئولیتی را بی ثمر می شمارند

و ضعف و زبونی  و فرار خود را به این وسیله توجیه می کنند و

 " وادادگی " خود را " انتــظار او " قلمداد می کنند

باید بدانند که انتــظار خود یک " تعـــهد " است

و یک عامل بیداری و هوشیار کننده .....

انتـظار " آمــادگی " است نه " وادادگی "...

انتظار یک نوع جبر تاریخ است به سود پیروزی حقیقت و عــدالت و مردم

یک نوع نگرش تاریخی و آینده گرایی و

ایمان به سرنوشت انسان و به گذشت زمان است .....

دکـتر علی شریعتی